(...) Tradycyjnie działalność kaperska byłaby samofinansująca. Kaprzy byliby wynagradzani pieniędzmi ze sprzedaży pryzu, czyli zagarniętych statków i przewożonych ładunków. Zdaniem Canciana i Schwartza flota kaperska mogłaby być zorganizowana w ciągu kilku tygodni od wybuchu konfliktu. Autorzy przyglądają się pomysłowi także od strony prawnej. Kaperstwo, czyli piractwo w wykonaniu prywatnych armatorów na podstawie listów kaperskich otrzymanych od władz, i korsarstwo, czyli piraci działający na zlecenie władz, zostały zakazane deklaracją paryską z roku 1856. Stany Zjednoczone jednak jej nie ratyfikowały, podobnie jak Chiny. Co więcej, amerykańska konstytucja nadal przyznaje Kongresowi prawo wystawiania listów kaperskich, a w prawodawstwie zachowały się przepisy dotyczące pryzów.(...)