Czyli ostatecznie, jak sytuacja wygląda? POwyżej zostało napisane, że reanimując, nie można zaszkodzić, można tylko pomóc, ale jeśli w tym wypadku, ktoś może mieć uszkodzony kręgosłup, nie jest w stanie nic z siebie wykrztusić, to jaką mam pewność że ta moja reanimacja, go nie dobije?
Rozumiem, że to kwestia określenia sytuacji, w jakiej znajduje się poszkodowany, ale, osoba taka jak ja, prosto z ulicy, nie ma pojęcia o takim ocenianiu sytuacji.
Temat w sumie, dotyczy także życia codziennego, nie tylko żeglarstwa, a że jestem użytkownikiem dróg, to tym bardziej pzyda mi się taka wiedza.
Chyba jednak lepiej będzie, jeśli zacznę rozglądać się za osobą, która ewentualnie będzie w stanie udzielić stosownej pomocy. Jeśli zabiorę się za reanimację, i wyjdzie na to, że zaszkodziłem, zostanę oskarżony pewnie o próbę zabójstwa (polskie prawo pewnie nie miałoby nic przeciwko temu...), jeśli nie udzielę pomocy, czeka mnie to samo...
Nawet jeśli zasady reanimacji powinno wpajać się od podstawowki, to 1) sytuacje życiowe potrafią zaskakiwać, i to całe przyuczanie może iść na marne 2) dość często zdarza się, że osoba jest w takim szoku, że nie ma pojęcia jak zabrać się za reanimacje ani za co w danym momencie się chwycić, żeby nie było jeszcze gorzej... czy to strach zagnieżdżony w ludzkiej psychice "chroniący" przed niezbyt przyjaznymi konsekwencjami?
Dałbym dużego pozytywa za temat, bardzo wartościowy.
|
. 
BLS Wytyczne Polskiej Rady Resyscytacji 
