Szanowni koledzy nadejszła wiekopomna chwila kiedy to przyszło mi się pochwalić czysto wariackim projektem jaki powołałem do życia wraz z moją połową.
Tytułem wstępu opowiem jak to się zaczęło.
Perfidia moja granic nie zna więc jako wielki miłośnik "wody" w każdej postaci z premedytacją po osiągnięciu wieku nieszczenięcego kiedy to marzyłem jeno o pływadłach wszelakich postanowiłem przystąpić do realizacji swoich pragnień.
Mieszkałem w bloku i ze 100km od najbliższego "akwenu wodnego" - tu się wiele nie zmieniło jak do tej pory. Więc sucho...
Myśl wielce przebiegła mnie naszła, skoro nie mieszkam nad wodą to warto mieć mamusie która nad taką wodą mieszka, no i żeby nie daleko było do mamusi. I tak to znalazłem żonę, której mamusia spełnia w/w warunki. Jak u mamusi wychodzę z wędką na balkon to nie ma żadnych przeciwwskazań żeby w kanale augustowskim ryby łapać.
Posesja też idealna do szkucenia.
Trochę warsztaciku jest i narzędzia są jako takie. Słowem jest nie najgorzej.
Tak na szybko zabrnąłem w kajaki, jakieś łódki pychówki ale to fume i nie teraz o tym opowiadać.
Więc ad rem. Z obserwacji mojej familii odniosłem wrażenie, że prócz mnie wielu żeglarzy nie będzie, dlatego też większość rejsów będę czynić w samotności chyba że psa zabiorę. W związku z tym poszukiwałem łódki na tyle małej żebym mógł sam nią operować a jednocześnie w kryzysowej sytuacji jednak familię zabrać czyli ja + połowa i dwóch majtków razem coś około 250 kg.
Początkowo nazbierałem planów różniastych łódek gdyż miałem zamiar coś samemu sklecić, bo nic na gotowo nie spełniało moich wymagań.
W Augustowie w porcie na dnie leży stara omega, miałem plan żeby ja wydobyć ale okazało się ze drewniana polaminowana i w rękach się rozłazi, poza tym za duża jak dla mnie. Bo omegi jak szanowni wiecie fajne utki i qpa zabawy z nimi. Tylko że za duże
.Kabinówki nie chciałem bo jedną miałem i problem wieczysty. Powiem więcej tak jak najszczęśliwszym dniem był dzień nabycia łódki kabinowej tak tez najszczęśliwszym był dzień pozbycia się tejże. Miała za duże zanurzenie i nie mogłem przy niskim stanie wody w kanale pod domem parkować. Więc kolejny warunek ( stopy wody pod kilem) nie był spełniony. I to w zasadzie początek przygody.
W 2016 na jesieni, coś w okolicach września, upatrzyłem w necie na forum ogłoszenie, że ktoś tam odda utke. Na początku nie brałem pod uwagę takiego anonsu na poważnie.
Po jakimś tygodniu i 20 powrotach do ogłoszenia dyskusjach z połową zostałem zmuszony coby do ofiarodawcy zamejlowac czy zadzwonić , nie pamiętam już.
Nie wierzyłem w sukces bo ogłoszenie (sic!) było sprzed 2 lat.
A tu niespodzianka i utki nikt jak do tej pory nie odebrał.
Krótkie negocjacje i jedziem busem do UWAGA do Wrocławia....
Tak wiem ze wariactwo ciągać z Wrocka łódkę do Augustowa, ale kto wariatowi zabroni. Więc machnęliśmy sie do Wrocka po utke.
Załącznik:
11.jpg [ 44.29 KiB | Przeglądane 8355 razy ]
Tam poznaliśmy przesympatycznego człowieka, naszego dobrodzieja dzięki któremu znów zostałem armatorem.
P. Janusz zorganizował wszystko na tip top, nawet znaleźli się ludzie co nam pomogli załadować utkę wprost z Odry na busa.
Załącznik:
Komentarz: W aucie.
12.jpg [ 32.89 KiB | Przeglądane 8355 razy ]
12.jpg [ 32.89 KiB | Przeglądane 8355 razy ]
No więc póki człowiek nie był jeszcze zmęczony, buta i do domu.
I tak staliśmy się posiadaczami łódki IDEALNEJ.
Łódka ta to przekładkowa, BM-ka. O proweniencji bliżej nieznanej. Po ilości dziur w kadłubie można by wnioskować, że prowadziła się lekko, tudzież szła w konkury o prymat z rzeszotem.
Załącznik:
18.jpg [ 43.77 KiB | Przeglądane 8355 razy ]
Dziurki, dziureczki, i ogólnie robota kornika wodnego i szumraków.
Załącznik:
13.jpg [ 38.42 KiB | Przeglądane 8355 razy ]
Załącznik:
14.jpg [ 61.36 KiB | Przeglądane 8355 razy ]
