Mam rozrysowany kadłub o długości 3,45 m:

chciałbym zapytać, jaki jest powód tego, powiedzmy, uproszczenia rysunkowego ?

Uproszczenie rysunkowe wynika... ze sposobu generowania obrazu przez program...Oczywiście można wyobrazić sobie ugięcie sklejki podczas skręcania płata w części dziobowej, jednak strzałka wypukłości jest tak mała, że można ją pominąć i zastosować linię prostą. W kadłubie OK Dinghy widać wyraźnie jak układa się sklejka:
http://www.leechboats.com/sail/leech-ok-dinghy#images-6

Patrzę sobie np na tego swojego GIS-a. Niby prosta skrzynka, z prostych kawałków sklejki, a żeby od śródokręcia złożyć te proste burty w pionową dziobnicę, to na drugiej od dziobu grodzi jest chyba więcej, niż 10 mm ugięcia i oramkowanie grodzi jest tam w specjalny sposób ostrugane, by miało wypukły kształt. Inaczej by się nie dało na zimno dogiąć! Poszukam fotki ilustracyjnej.

Mam rozrysowany kadłub o długości 3,45 m:

Sprawdzałeś na Duckworks...? Tam jest dział z planami łódek składanych i są przynajmniej trzy żaglowe, może akurat coś dla Ciebie:

https://duckworks.com/sectional-boats/

Usiłujesz wykazać, że moje pytanie jest bez znaczenia, bo w rzeczywistości żadnego ugięcia nie ma - ale to unik, nie odpowiedź.

W kadłubach rozwijalnych, takich jak pokazany na rysunku,

żeby proste styczne {?} zbiegały się w jednym punkcie.

O ile pamiętam definicję "kadłubów rozwijalnych" to wymagane jest, żeby proste styczne {?} zbiegały się w jednym punkcie. W tym wypadku wydaje mi się, że w części dziobowej sklejka jest skręcana o czym może świadczyć "wklęśnięcie" linii wodnej widoczne na rzucie z dołu. A więc wręgi mogą być liniami prostymi.

...Odległość od osi do obła dla wręgi piątej od dziobu wynosi ok. 35 cm. 20-procentowa strzałka dałaby 7 mm wybrzuszenia. Kolejne wręgi (w stronę rufy) też muszą mieć wybrzuszenie, zapewne sięgające do ok. 10 mm na śródokręciu i malejące w kierunku pawęży.
...Czy to jest dużo? Jeśli przeliczyć wyporność, wzrośnie ona o kilka litrów. Przy tak małej łódce nie ma to większego znaczenia....
Jeśli owe wypukłości przekładać na opływ wody, opory tarcia itp. to raczej zjawisko to (też w bardzo małej skali) niewiele zmieni, a może odejmie prędkości.

Kolego Dreku_z, ponieważ wywołałeś mnie do tablicy, to odpowiadam: proste "styczne" o jakich piszesz, to tworzące stożka. Te linie są z definicji proste. Gdyby tworzące były krzywymi, to zamiast stożka otrzymalibyśmy różnego rodzaju elipsoidy, względnie paraboloidy, obrotowe.

Wprawdzie już opisał tę sprawę bardzo obrazowo Robert, ale dla jasności powtórzę raz jeszcze.

Skręcanie sklejki - o jakim mówimy rozważając dziobową partię dna kadłuba - polega na utworzeniu powierzchni stożkowej, której tworzące są naturalnie prostymi, ale mającymi gdzieś w przestrzeni punkt przecięcia, czyli wierzchołek.

20-procentowa strzałka wypukłości dla cięciwy 35 cm liczy sobie całe siedem centymetrów, nie milimetrów, ale to mało ważne bo przecież tematem jest nieduży bączek.

Przecież, to nie chodzi o wybrzuszenie wszystkiego o ile tam procent! To co nazywamy w uproszczeniu wybrzuszeniem, wynika z geometrii. Tworzące walca mogą być równoległe do przekrojów poprzecznych łódki, ale w momencie zmiany walca na stożek, o coraz to bliżej umieszczonym wierzchołku, jak to jest w kierunku dziobu, tworzące tych stożków nie są równoległe do przekrojów poprzecznych, więc przekroje poprzeczne nie mogą być odcinkami prostej!

Zakładasz, że w części dziobowej dna poszycie jest rozwijalne. Moim zdaniem nie jest, jest skręcone, /.../

/../. inaczej nie dałoby się wyprowadzić dna do pionowej dziobnicy.

Zakładasz, że w części dziobowej dna poszycie jest rozwijalne. Moim zdaniem nie jest, jest skręcone, inaczej nie dałoby się wyprowadzić dna do pionowej dziobnicy.

na tym bazuje tradycyjny, wykreślny sposób rozwijania pasów poszycia, z podziałem powierzchni na trójkąty.

Ba - z samych powierzchni walcowych, nawet nie stożkowych, można złożyć taki oto kształt

W tym systemie, przekątne czworokątów, które dzielą te czworokąty na trójkąty, są właśnie takimi tworzącymi stożków, z wycinków powierzchni których, są zbudowane panele rozwijalnego poszycia. W ten sposób zrobiłem rozwinięcia poszycia mojego katamarana. Później ktoś to sprawdził na modelu i mu się złożyło.

A to już chyba w ogóle wyższa szkoła jazdy z geometrii wykreślnej - muszę przyznać, że od kiedy poznałem te Twoje kadłuby, jestem nimi zafascynowany!

Zakładam, że tę łódkę, ma zbudować amator, bez jakichś specjalnych, dodatkowych umiejętności szkutniczych. Poszywanie sklejką powierzchni nierozwijalnych jest trudne, wymaga np siły, albo specjalnego podejścia np parowania...
Jesteś na 100% pewien? Uważam, że można to zaprojektować jako powierzchnię rozwijalną i uprościć proces poszywania. Tylko zamiast "wybrzuszać proste przekroje" trzeba wykreślić kilka tworzących stożka - pierwszy stożek o wierzchołku np w miejscu styku dziobnicy z dnem i potem kolejne stożki i ich tworzące, aż do przejścia w walcową część dna. Wtedy przekroje nie będą odcinkami prostej, ale powierzchnia poszycia będzie się łatwiej układać, chociaż małe promienie i tak mogą powodować pewne trudności.

No właśnie, i tak będzie trudno i tak niełatwo, część dziobowa to jakieś pół metra długości, szerokość kilka, w najgorszym przypadku kilkanaście centymetrów, da się skręcić.

Sklejka nie wie, że powinna się wygiąć według rysunku, ona to robi po swojemu

rysunek pokaże, że płaszczyzna ma być wklęsła, to sklejka tak się ułoży.

Jednak, to rysunek jest pierwszy, a sklejka druga. I jeśli rysunek pokaże, że płaszczyzna ma być wklęsła, to sklejka tak się ułoży.

natomiast poszycie wypukłe - już tak się tak nie zachowuje, bo nastąpi cud i sklejka wprawdzie się skręci, ale zachowa przekroje prostoliniowe - bo tak narysowano