Uwaga, uwaga! 9 czerwca witamy Szymona w Polsce w Kamieniu Pomorskim!

Jeżeli są chętni do wyjazdu - super! Osobiście mam nadzieję na dużą frekwencję - w końcu to coś, co łatwo możemy dla Szymona zrobić.

Dla chętnych uczcić tą chwilę w wdzięcznym wdzianku - została uruchomiona akcja sprzedaży koszulek rejsowych. To dobrej jakości koszulki, więc zachęcam. Fajnie będzie jeżeli będzie nas w tych koszulkach cała masa i jeszcze trochę - tak sądzę. W UK robiły furorę

Dostępność wszystkich rozmiarów gwarantowana jest tylko przy zamówieniach do środy 23.05.2018 r.

Szczegóły: http://www.northman.pl/call-of-the-ocea ... po-rekord/

Jak się prezentują - zobaczcie sami

Słowem: już, już, już, czyli tuż, tuż.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie
https://www.naffy.io/mj-sziwa/sztuka-pl ... nictwa-S1f

Obserwujemy na Marine tuż tuż też dziś startuje Seba na Poldku..

_________________
Dariusz
Gdy palec wskazuje niebo, tylko głupiec patrzy na palec...

To i rzućmy okiem na Port Cogolin, gdzie stacjonuje SFS II, bo pewnie i on niebawem wyruszy do kraju.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie
https://www.naffy.io/mj-sziwa/sztuka-pl ... nictwa-S1f

Czas na moją relację.

Kiedyś, kiedy Szymon budował swoją Setkę i miał plan po raz pierwszy przepłynąć Atlantyk - powiedziałem, że chyba jest wariatem! Dzisiaj to już nie jest przypuszczeniem – to wiedza! Cholernie pozytywnym i profesjonalnym wariatem! Bo tylko profesjonalista mógł dokonać czegoś takiego, czego dokonał Szymon (bądź co bądź - rekord świata ma w kieszeni) – w końcu to nietuzinkowy wyczyn w skali światowej. Tylko wariat mógł zrobić to dwukrotnie! No i tylko pozytywny człowiek mógł zrobić to w tak doskonałym stylu: skromnie, bez zadęcia, a jednocześnie skupiając koło siebie (bo nie wokół – gdyż skupienie wokół siebie oznacza, że się taka osoba znajduje w centrum – a Szymon nigdy nie miał parcia na szkło i na bycie w centrum uwagi) mnóstwo ludzi: ludzi, gotowych przyjechać do Anglii by Go powitać… ludzi, gotowych udostępnić swój dom Jemu i Jego znajomym… ludzi, wysyłających Mu zdjęcia w geście wsparcia z dalekich zakątków świata… ludzi kładących się codziennie spać z komórką w ręku po sprawdzeniu komunikatów od Szymona i odpalających tracking z aktualną pozycją każdego ranka przez 270 dni. Ten Szymon – to człowiek morza i kontrastów: uwielbiający morze rowerzysta, cichy gaduła, chudy jak patyk wielbiciel czekolady, smakosz dobrego mazurskiego piwa zabierający w prawie roczny rejs raptem pół litra pigwówki… To Szymon jakiego znam… albo nie znam. To Szymon, któremu będę pomagał niezależnie od tego gdzie jest i co robi. Takiego Szymona witaliśmy w Plymouth w czwartek 17 maja 2018 roku, po 270 dniach Jego samotnej żeglugi na najmniejszym na świecie jachcie w takim rejsie: solo, non stop, dookoła 3 przylądków. Pod polską banderą, na polskim jachcie, korzystając ze światowej wolności.




Na miejscu w Plymouth poznałem niesamowitą osobę – mojego imiennika Wiktora – Polaka, mieszkającego niedaleko Mayflower Marina. To człowiek który po prostu zburzył jakiekolwiek granice i horyzonty: otworzył swój dom dla wszystkich przyjaciół Szymona, załatwił na miejscu milion ważnych spraw i zorganizował wszystko tak, że nawet dziennikarz największego europejskiego (czy światowego?) magazynu żeglarskiego z Francji powiedział z uznaniem: „to bardzo profesjonalna organizacja. Byłem na wielu imprezach z ogromnymi budżetami, zorganizowanych przez ogromne firmy – Wy zrobiliście wszystko na najwyższym światowym poziomie”. To, oczywiście, zasługa całej ekipy brzegowej Szymona – ludzi takich jak Wiktor, robiących wszystko bezinteresownie, z potrzeby serca. Pozostawałeś zawsze w cieniu, ale byłeś zawsze obok, pomagając nawet niezauważalnie dla niewprawnego oka, ale jakże skutecznie i potrzebnie! Dziękuję, Wiktorze, za to, że mogłem się naocznie przekonać, że tacy ludzie jak Ty nadal istnieją!



Wejście Szymona nie było niespodzianką: współczesne technologie pozwoliły zobaczyć kiedy zbliży się do falochronu. Wiktor załatwił riby, które zabrały reporterów na wodę. Załapał się też Marek Makowski z Gertisu – mazurskiej szkoły żeglarskiej wspierającej Szymona, w której aktywnie działa Brożka i też Szymon w wolnych od okrążania globu chwilach. Marek prowadził transmisję live, co pozwoliło kibicom z całego świata oglądać na żywo przecięcie przez Szymona z Puffinem mety i wejście do portu. Osoby czekające na lądzie również mogły dużo wcześniej niż pozwoliłoby na to nieuzbrojone oko zobaczyć z bliska Puffina i Szymona pod biało-czerwoną banderą.


Wiktor z Plymouth załatwił kolejną łódkę, na którą udało mi się wkręcić wraz z Mamą Szymona i Krzysztofem – właścicielem stoczni Northman, która wyprodukowała Puffina i dzielnie kibicowała Szymonowi od samego początku. Dzięki temu mam kilka ujęć z wody dla Was. To były wzruszające chwile. Nie jedna łza nie u jednego twardziela spłynęła po nieogolonym policzku. Kobiety nawet nie ukrywały łez wzruszenia. Nie będę się wygłupiał – szukałem ważnych zadań typu robienie zdjęć, trzymanie równowagi i nie wchodzenie w rozmowę z kimkolwiek, bo również mogłoby to się różnie skończyć. Słowo pisane tego nie przeniesie, ale uwierzcie – najpierw widok Puffina wyłaniającego się zza cypla na tle ogromnego okrętu wojskowego, później widok wyblakłego po dwóch kółkach Puffina, wielkiej polskiej flagi i wielkiego polskiego żeglarza – to były naprawdę wzruszające chwile.





Mama Szymona chyba też nie miała łatwo, więc trochę się rozgadała


Flara, szampan, profesjonalne podejście „na jajeczko”, zrzucenie żagla i dopiero wówczas czas na trochę skrępowane czułości: uścisk z Mamą, buziak z Brożką, „misiaki” z bliskimi… to wszystko widzieliście w relacji live, w telewizj, na zdjęciach publikowanych przez media z całego świata. Emocji nie ma co opisywać. Ciasto przyniesione przez właścicielkę knajpki znajdującej się na terenie mariny, łyk piwka (smakowało wyśmienicie wg Szymona), długo oczekiwana bagietka z masłem, skrzyneczka z jedzonkiem z Polski… Dla nas to wszystko norma, ale jakie emocje buszują w człowieku po 9 miesiącach samotności – tego nie wie nikt. Emocje rozrywały również nas wszystkich…










Dalej zaczęło się „piekło” Puffin z Szymonem i Brożką na pokładzie zostali przestawieni na miejsce honorowe – specjalnie przygotowane dla nich. To same, z którego Szymon wypływał w sierpniu ubiegłego roku. Biedny Szymon po 9 miesiącach samotności rozcieńczanej okazjonalnie towarzystwem orek, żółwi i delfinów natrafił na wszechobecną przyjaźń, chęć udzielania Mu wszelakiej pomocy, grad pytań, wywiadów, w zasięg telefonii komórkowej, lawinę gratulacji, niezliczone uściski dłoni i wszystkie inne dobrodziejstwa cywilizacji i gęsto zaludnionych ośrodków życia. Krajowe i zagraniczne media bombardowały Szymona pytaniami w przerwach pomiędzy pytaniami od bliskich. Patrzyłem na to trochę z boku (przecież ja się dorwałem do Szymona ze swoimi pytaniami od razu ) i podziwiałem spokój z jakim Szymon podchodzi do wszystkiego co Go otacza. W końcu padło pytanie o najbliższe plany i po odpowiedzi na nie zrozumiałem, że to PROFESJONALISTA. On po prostu nie walczy z żywiołem – On z tym żywiołem współistnieje. Odpowiedź była prosta: „przez najbliższe 2 dni to nie ode mnie zależy – jestem w rękach ludzi. A dalej – płynę do Polski”. Wówczas zrozumiałem jak On pokonał te oceany, zrozumiałem jak ogarnął cały projekt. Zrozumiałem wszystko. On nie walczy – On współistnieje.









Czytałem na forach różne słowa o Szymonie, Puffinie i ich rejsach. Wielu komentatorów znam osobiście i ich opinie są dla mnie bardzo wartościowe. Z wieloma z tych osób rozmawiałem w trakcie rejsu, sięgając po ich profesjonalne porady (np. kiedy Szymon uszkodził maszt czy też kiedy prognozy pogody jakie widziałem powodowały u mnie przyspieszone siwienie włosów). Padły już chyba wszystkie możliwe słowa opisujące niesamowitą osobowość Szymona i skalę ich (z Puffinem) wyczynu. Nie wymyślę nic mądrzejszego – te słowa padały z ust niesamowitych profesjonalistów i fachowców, których darzę ogromnym szacunkiem. Zatem podsumuję tak jak zacząłem: Szymonie, jesteś niesamowitym wariatem i dziękuję Ci za to!

Jak widać by oplynąć świat trzeba mieć przyjaciół Wiktorów.
A Ty Plitkin TRAFIŁEŚ W SAMO SEDNO tym co piszesz.
Szczególnie "współistnienie" - tak to widzę od kiedy znam Szymona.
Piękny tekst.

Wysłane z mojego SM-G930F przy użyciu Tapatalka

_________________
Jestem tylko szarym człowiekiem
www.armator-i-skipper.pl

Proszę moda o korektę "zboka" na "z boku"

Mówisz masz

_________________
"Bałtyk nocą skłania do przemyśleń.Ciemno i tylko woda dookoła.Czasem jakieś światełko w oddali, które szybko znika.Szum wiatru w olinowaniu i bulgot wody od dzioba jachtu." cytat z drugiego tomu " Przygód na Morzu"

Eh, Wiktor uprzedził mnie, ale może i lepiej, ja oglądałam to niby z podobnej pozycji ale jednak nieco bardziej z boku, nie będąc, jak Wiktor, bezpośrednio zaangażowana w ten projekt.

Z jego oceną Szymona zgadzam się w stu procentach, ogromnie pozytywnie zakręcony wariat i im więcej takich wariatów poznaję (a znam ich już trochę...) tym bardziej się przekonuję, że Szymon jest w czołówce tej wyjątkowej grupy.

Marina Mayflower im Plymouth, normalnie bardzo przyjazna wszelkim wariatom, tym razem była zdecydowanie polską mariną:


Szymon, zgodnie z przewidywaniami, nie miał zbyt wiele czasu dla siebie, rozrywany pomiędzy próbami odpowiedzi na pytania obecnych na pomoście i tych dalej, używających wszelkich metod komunikacji (aczkolwiek przeważyły staroświeckie telefony ); tak samo było zresztą z Brożką, która w genialny sposób łączyła pracę online z żonglowaniem kolejnymi zapytaniami o wywiad i panowaniem nad szaleństwem na miejscu:

Ja tam się wyłącznie obijałam i przeszkadzałam, zadając Szymonowi dodatkowe niepotrzebne pytania (nie wrzucił mnie do wody i nawet uprzejmie udawał, że mu miło że tam jestem) - choć dla mnie bardzo istotne a odpowiedzi bardzo ułatwiające moje zadanie...
No dobra, tak naprawdę Szymonowi pytania nie przeszkadzały, w rzeczywistości gadał nonstop, najwyraźniej bardzo zadowolony, że ma do kogo

Wracając do mojego zadania - po ochłonięciu z wstępnych emocji, gdy rozmawiałam z Jean Luc Gourmelen'em - opisującym całe szaleństwo dla Voiles et Voilers* (zdecydowanie światowego zasięgu magazyn, Wiktorze )


(Zdjęcie ukradzione od Wiktora. Szymon i Jean Luc)

- podsumowałam je krótko.
Szymon zdeklasował Sea Witch i Suhaili - tą pierwszą jeszcze przed startem. Na 10 stóp (!) krótszym jachcie opłynął świat nonstop całe 41 dni szybciej.... Porównywać z Darem Przemyśla nawet nie będę, bo chyba dwa Maxusy 22 tam się wzdłuż zmieszczą, ale przynajmniej trasa odrobinę dłuższa...

A co zrobił Szymon gdy znalazł już chwilę? Wiadomo, dopadł czekoladę!


Ps. Większość dnia spędziłam rozmawiając z mamą Szymona - sądząc po podobieństwach w naszym stylu ubierania się, musimy mieć coś wspólnego


(Znów zdjęcie ukradłam od Wiktora. Ciężko jest sobie robić zdjęcie z tej perspektywy )

*znam go od czasu ogłoszenia La Longue Route 2018 w Paryżu, niezwykle miły gość

_________________
Pozdrawiam, Monika Matis
http://www.facebook.com/theseanation

My recent thought:
"...pessimist moans about breakdowns, optimist expects it won't break; realist makes it easy to fix..."

A ja, dla Szymona - gdy już dostanie te hektary z widokiem na morze - posiałem las świerkowy, pod koniec kwietnia (był wtedy koło Azorów). Rośnie!


ps. W tak doniosłym klimacie po rejsowym, nie byłoby źle gdyby Northman skorzystał z rad Mariana Strzeleckiego i wespół-zespół zaprojektowali jacht na oceany. Taki jacht wybitny i sygnowany imieniem i nazwiskiem słynnego polskiego żeglarza samotnika. To jest dobry czas na takie wyjście do przodu.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie
https://www.naffy.io/mj-sziwa/sztuka-pl ... nictwa-S1f

Czyli wracamy do źródeł: Puffin nie nadaje się na oceany

Myślę, że Mir`owi chodziło o szansę rozwoju dla stoczni po takim sukcesie. Northman dotychczas znany raczej z jachtów jeziornych ma faktycznie dobry moment na dołączenie do rynku jachtów typowo morskich/oceanicznych. Wszystko włącznie z fantastycznym wyczynem Szymona wskazuje na potencjał do osiągnięcia dobrych wyników.

Nie podejrzewałbym Mir`a o deprecjonowanie konstrukcji Maxusa 22.

Ps wiem, że Northman ma już w swojej ofercie jachty balastowe niemniej dużych jachtów oceanicznych od 38ft w górę nigdy dość.

A gdzie można zobaczyć te jachty ?

Bo z dużych znalazłem tylko motorowego Northmana 1200 a z żaglowych oferta na Ich stronie kończy się na wielkości Maxusie 33,1 ...

_________________
Pozdrawiam
Włodzimierz "Bury Kocur" Ring
S/y "Bury Kocur IV"
POL 8888
MMSI 261 03 14 50

"Jeżeli chodzi o podatki to nikt nie jest patriotą"
G.Orwell

Widać źle ująłem temat.
Właśnie kończą się na 33ft a jest potencjał na więcej.
Janek

Cholera,omawiać strategię Northmana i odważnie doradzać to się chyba nie odważył

Chwała stocznii że się odważyła w wejść w taki projekt.Ale przypomnę,że też sponsorowala szkółkę regatowa w której maczał palce Wiktor. I to też był spory sukces.
Generalnie to jak się słyszy fajną firma.
Robi jachty balastowe o których niestety mało wiemy ale o tym już było.

_________________
pozdrowienia piotr

Teoretyzuję jeno.
W ten nieudolny sposób wyrażając jednocześnie uznanie za udział w tym przedsięwzięciu jak i budowę jachtu zdolnego do przepłynięcia w niełatwych przecież warunkach dookoła świata.

Miło sobie powyobrażać jak wyglądałby "wielkoformatowy jacht oceaniczny gdyby wyszedł spod ręki Pana Konstruktora.

Janek

Miło by było. Tylko to wszystko jest bardziej skomplikowane. Konstrukcja nawet5 najlepsza to nie wszystko

_________________
pozdrowienia piotr

Mam nieśmiałe pytanko.

Czy Szymon ruszył już w kierunku Polski? Zaglądam sobie na InReach a tu cisza.

Brożka wspominała że jest gotów do dalszej drogi i że przygotowują polskie powitanie na 9 czerwca więc jeśli jeszcze nie ruszył to ruszy lada moment...

_________________
Pozdrawiam, Monika Matis
http://www.facebook.com/theseanation

My recent thought:
"...pessimist moans about breakdowns, optimist expects it won't break; realist makes it easy to fix..."

Jeszcze nie. Na dniach.

Ja myske ze Kolega Mir powinien zamowic plany u Mariana Strzeleckiego i taki wybitny jacht zbudowac. Sukces murowany

Co się nie zgadza na stronie TVN24? I tak powstają teorie spiskowe....

Oj tam, zaraz się nie zgadza. Na morzu już Go ożenili, teraz musieli zmienić imię by alimentów nie płacił


Ja w międzyczasie przypominam, że Szymon wraca 9 czerwca. Powitanie odbędzie się w marinie Kamień Pomorski! Zachęcam wszystkich do przyjazdu i powitania naszego dzielnego żeglarza!

Przypominam, że jak ktoś chce mieć książkę z autografem Szymona - to jest to fajna okazja by zobaczyć Go i poprosić o parafkę, ponieważ kto z nas może wiedzieć czy jakieś kolejne plany żeglarskie już nie buszują w Jego głowie?

Książki dostępne są na stronie Morki, w księgarniach i AFAIK Empikach, a książka z oryginalnym faksimile od Szymona prosto z oceanu dostępna jest w stoczni: http://northman.pl/kup-ksiazke-z-sygnatura-autora/

Wszystko jest OK!
Otóż zgodnie z obecnym systemem prawnym, Szymon naruszył co najmniej dwie ustawy.

Zapalił racę w miejscu zgromadzenia publicznego (przysługuje grzywna wszystkim z wyjątkiem piłkarzy Legii na Placu Zamkowym i narodowców na demonstracji). A to było zgromadzenie family, friends, journalists and supporters, a więc publiczne.

Zapalił racę tuż obok flagi narodowej, czym znieważył Naród Polski (przysługują trzy lata odsiadki).

Dzięki podpisowi pod zdjęciem Szymon będzie mógł powiedzieć prokuratorowi: Przecież to nie ja! To jakiś Adam Kuczyński. Ścigajcie onego.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Nic się nie zgadza .To nie było miejsce publiczne no i wiadomość Szymon jest skinem-narodowcem i ultrasem.jest usprawiedliwiony

_________________
pozdrowienia piotr

Myśl moja była bardziej rozwinięta, składała się z trzech części: doświadczenie MJS-a, niezwykła praktyka oceaniczna SK i współczesny design JD. Te składniki złożone razem mogłyby dać coś wybitnego, nie tylko dla mnie. Ale, chyba to za trudne...

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie
https://www.naffy.io/mj-sziwa/sztuka-pl ... nictwa-S1f

Ha! Nie wiem jak to w Polsce ale w UK za zapalenie bez zezwolenia racy białej w miejscu którym byłem grozi kara w wysokości 3 tys. funtów. Miałem zezwolenie, pracuje z zawodowcami:) O zapalaniu czerwonej nie mogło być w ogóle mowy.
Co do łączenia flagi z raca to nie wiedziałem, nie jestem kibolem :p Ale nieznajomość prawa szkodzi wiec odpowiedzialność scedowałem na mojego rodzonego brata Adama. Podjadał mi w dzieciństwie słodycze
Trochę mi brakuje jeszcze czasu na ogarniecie się ale dziękuje za kibicowanie i gratulacje. Ale brawa przede wszystkim należą się tej mazurskiej, nie oceanicznej wydmuszce czyli Maxusowi 22 vel Puffin. Genialna łódka której wystarczy nie przeszkadzać. Prawda jest taka że odpowiedzialność za oba duże problemy które pojawiły się w czasie rejsu spada na mnie. Zarówno uszkodzenie solara jak i obie gleby i uszkodzenie masztu to moja wina. Niewinne są Los, Fortuna i inne Siły Wyższe.
Bohater rejsu - Atlantic Puffin przybędzie do macierzystego Kamienia Pomorskiego 9 czerwca. Zapraszam serdecznie. Jak zawsze, od 4 lat łódka będzie dostępna do macania i będzie można zapoznać się z mazurską myslą konstruktorską i wykonawczą.
Ja wciąż w Plymouth. Nie spieszę się bo pogoda na Kanale jest byle jaka czyli albo nic albo w dziób. Za kilka dni rusza wiatry zachodnie i w zgodzie z naturą ruszam na wschód, tam musi być jakaś cywilizacja. Na jachcie spore zmiany. Pojawił się silnik przyczepny na pantografie (ukłony w stronę Northmanów, że targali to autem przez całą Europe) jak również kompletna nowość - bakista w kokpicie. Maszt Seldena trzyma się nieźle i płynę na nim do Polski. Jak tylko ruszę uruchomię Inreacha.
Pozdro!

_________________
Pozdrawiam
Szymon Kuczyński
Dookoła świata, raz jeszcze..
http://calloftheocean.pl/

Szkoda, że nie będę mógł dotrzeć na powitanie. (po raz kolejny praca przeszkadza mi w życiu)
Zatem już teraz mocny uścisk prawicy.

Pozdrawiam
Janek

Spróbujemy się do Ciebie podłączyć od Nieuwpoort .
Krzychu.

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *

Raczej to wina otworów fałowych i osłabienia masztu, co przy uderzeniu topem o falę i wędrówce naprężeń dynamicznych, dało im ujście właśnie tam. Winien jest ten, kto kazał frezować profil pod fały. Fafuła po prostu i już.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie
https://www.naffy.io/mj-sziwa/sztuka-pl ... nictwa-S1f