Ponieważ przeczytałem o wchodzeniu we mgle do Kłajpedy, to uświadomiłem sobie, że też mam na świeżo podobne doświadczenie. Z Dunmore East do Corku mieliśmy całą drogę mgłę o zmiennej gęstości i zero wiatru. Zatem całą drogę na kaszlaczku, maleńkim, jednocylindrowym dizelku, który zresztą całkiem się sprawdzał na Country Girl. Wreszcie, wg zespolonych informacji z Garmina i C-Mapa na moim komputerku, wyszło, że właśnie jesteśmy na wprost wejścia do zatoki. Potwierdzeniem był ryk sygnału mgłowego latarni Roche's Point. Latarnia ma 20 mil zasięgu ale widać jej nie było, mimo, że był już środek nocy. Podejście jest jak slalom gigant, bo trzeba ominąć różne przeszkadzajki. Oświetlonych boi jest tam wbród i wreszcie daje się je kolejno zaobserwować z bezpośredniej odległości. Kiedy po minięciu Fortu Meagher i Scotchman's Point celujemy nadal po omacku w pirsy mariny w Crosshaven, z mgły wynurzają się jachty zacumowane na bojach. Kuba daje nerwowo "całą wstecz" po czym już spokojne wybieramy wolną boje z najładniejszym uchem. Cuma na boję, kolacja i spać. Aha - jeszcze drink "za cudowne ocalenie", tym razem wydaje mi się uzasadniony.
