Witam witam, nowicjusz forumowy się kłania, choć kukiem jachtowym jestem z powołania, zamiłowania i pasji. Z zawodu niestety nie;(
Przede wszystkim chciałabym tu zarzucić herezją, za którą mi się oberwie, ale nie uznaję zmian w kambuzie. Kuk to taka funkcja jak kapitan, albo nawigator podczas rejsu.
Zetrzyjcie ze swych twarzy ironiczne uśmiechy, Wy którzy to czytacie, bowiem już wyjasniam dlaczego:)
Po odebraniu jachtu nawigator i kapitan sprawdzają stan map, stan wszelkich dziwnych przyrządów, cyrkli, radia, sznurków i szmat.
Kuk wchodzi do miejsca z którego przez najbliższe dni będzie wydawał przynajmniej trzy posiłki dziennie. Kuk organizuje sobie rozkład poszczególnych garnków, noży, otwieraczy, termosów i pudełek. - Tu mała dygresja, OBOWIĄZKOWO każdy załogant ma mieć w swoim worze plastikowe pudełko z przykrywką, może w nim nawet umieścić za przeproszeniem gacie, byle czyste;) ważność pudełek poznacie już za małą chwilkę, mi odkrycie ich przydatności sprawiło mniej więcej taką satysfakcję, jak odkrycie radu Marii Curie. Koniec dygresji. - Kuk umieszcza przyprawy, ręczniki papierowe, foliowe siatki, durszlaki, dwie zapalniczki, których nie odda nikomu (a które jachtowi palacze i tak mu ukradną i zgubią:>) sprawdza stan szuflad, szafek i ich zabepieczenie przed otwarciem. Potem kuk znajduje miejsce na zapasy i w sobie tylko znanym systemie zapełnia. Reszta ma w nosie poprawne rozmieszczenie tych wszystkich dupereli, tak jak kuk ma w nosie, czy pływając po cykladach nie mamy kompletu map balearów.
Kuk robi zapasy przed rejsem, Kuk dowiaduje się, że ktoś jest uczulony na miód, a ktoś nie je mięsa, a jeszcze ktoś musi codziennie wypić szklankę mleka. I dobry Kuk robi tak, że te wszystkie wymagania są spełnione, a załoga, która choć raz płynęła z kukiem próbuje kuka namówić na każdy kolejny rejs oferując ochocze zmywanie garów pięć razy dziennie, oraz bycie tragarzem w każdym porcie w jakim kuk zażyczy sobie robić zakupy.
W zależności od środka transportu Kuk robi listę zakupów i trzyma ją już po wsze czasy, aby potem nie pisać po raz milionowy tego samego.
Oczywiście, jeśli ktoś sobie zażyczy pogotować jednego dnia może to zrobić, tak jak ponawigować i poprowadzić łódź, co nie zmienia faktu, że kapitanem, pierwszy oficerem i kukiem wciąż pozostaje ta sama osoba.
Po tak przydługim, narcystycznym i nudnym wstępie opiszę Wam menu z jednego dnia, jak będziecie chcieli więcej, albo jak będziecie chcieli jakąś listę, to pisać, Kuk chętnie podzieli się wiedzą.
Kraj południowy, dostęp do owoców typu melon, świeże figi prawie darmowy.
Kuk ustala śniadanie na konkretną godzinę i wstaje półtorej godziny wcześniej, jeśli jest mężczyzną - godzinę:).
Nastawia wodę na kawę i herbatę, nastawia 16 jajek do ugotowania na twardo (8 osób załogi)
Sprawdza w lodówce ile z poprzedniej kolacji zostało (gulaszu, zapiekanki) umieszczone w plastikowym pudełku.
Kroi melona, arbuza w grube słupki, owija każdy słupek cienkim plasterkiem crudo, lub prosciutto, lub żółtego sera i chowa do kolejnego plastikowego pudełka, umieszcza na dnie lodówki.
Nalewa zagotowaną wodę do dwóch termosów, w jednym kawa, w drugim herbata i ształuje termosy w szafce z garami. Robi sobie mocną kawę, czyniąc przy tym sporo hałasu i rozprowadza aromat kawy po kambuzie, aby zdradziecko sączył się do pokoi jaśniepaństwa.
Nalewa kolejną wodę do czajnika, wyłącza jajka idzie się umyć i ubrać.
Ma na to 15 - 25 min.
Pół godziny do śniadania.
Podpala gaz pod czajnikiem wystawia szklanki, kawę i herbatę na stół.
Kroi chleb, smaruje go masłem, lub zleca to jakiejś skacowanej duszy, która siedzi już za stołem i tępo wpatruje się w przestrzeń. Oczywiście dusza sama niczego nie bierze, tajne miejsce pobytu chleba, masła, deski do krojenia i noża dostępne są tylko kukowi i on te przedmioty duszy podaje. Sam kroi wędlinę, mielonkę, gulasz angielski na plasterki, układa na talerzu, obok pomidorek, papryka, ogórek.
Inna dusza może dostąpić zaszczytu obrania jajek. 10 jajek krojonych w ósemki, oprószonych pieprzem i udekorowanych kleksem majonezu ląduje na talerzu.
Na stole mamy talerz z pieczywem posmarowanym masłem, talerz z wędliną i warzywami, oraz talerz z jajkami, do tego dzbanek z kawą i herbatą, oraz szklanki i łyżeczki, cukier, kilka jogurtów w różnych smakach, słoik dżemu.
Przed każdym załogantem leży kawałek ręcznika kuchennego w ramach zastawy.
Po śniadaniu mamy do umycia trzy talerze, osiem szklanek osiem łyżeczek i dwa dzbanki.
Kuk męczeńsko ofiaruje się pozmywać po śniadaniu, tym sposobem zmywanie po reszcie posiłków przejmie ktoś inny, a reszta załogi się myje i ubiera. W tym czasie resztę jajek z majonezem kuk tłuczkiem do ziemniaków zmienia na miazgę i w zależności od humoru dodaje 2 tuńczyki w puszce (kawałki w sosie własnym) i trochę keczupu i majonezu, lub makreli w pomidorach z puszki (tę puszkę należy wyrzucić w porcie, lub dokładnie umyć przed wyrzuceniem do śmieci) lub resztę mielonki, gulaszu, do tego posiekana cebulka, lub szczypior. Tak przygotowaną pastę wkłada kuk do kolejnego pudełka i umieszcza w lodówce.
Do pozostałości z kolacji dnia poprzedniego, w zależności od tego, czym ona była ( gulasz, zapiekanka warzywna w mielonym mięsem) kuk dodaje np starty żółty ser, czosnek. Pudełko, lodówka.
Kuk kroi wielkiego arbuza, pomarańcze, brzoskwinie na kawałki. Pudełko, lodówka.
Jeśli figi, to bez krojenia.
Pozostałe po śniadaniu kromki posmarowane masłem ( w razie konieczności dorobić) kuk wkłada do plastikowej siatki i chowa w sobie tylko znanym miejscu.
Po kilku godzinach żeglowania, gdy głód zaczyna się odzywać, kuk zarządza lunch, po polsku - przedobiad. Niezależnie od przechyłu na pokład wychodzą termosy z ciepłą herbatą i kawą, plastikowe kubki, miska z pastą jajeczną i siatka z pieczywem, przy sztormie pożywiają się osoby siedzące przy zejściówce potem zmiana, lub osoby te przygotowują kanapki i napoje dla siedzących dalej.
Do tego pokrojone wcześniej owoce.
po kilku kolejnych godzinach odpalamy piekarnik i robimy grzanki z resztkami wczorajszego obiadu okraszone zółtym serem i czosnkiem.
Nadchodzi pora kolacji. Kuk przypina się pasami ratunkowymi do relingów w kambuzie i niezależnie od przechyłu znajduje się w dogodnej pozycji (ktoś może mu pomagać).
Kuk gotuje ziemniaki, w tym czasie smaży zamarynowane dzień wcześniej w przyprwach oliwie i soku z cytryny kawałki jakiegoś mięska przed obsmażeniem obtoczonego w mące, na palniku obok bulgocze woda z warzywami (marchew, pietruszka, por) po usmażeniu wrzuca kuk mięso do wywaru, który radośnie bulgocze. Załoga czując zapachy wydobywające się z kambuza robi się agresywna, kuk wydobywa z lodówki przegryzkę w postaci słupków melona otoczonych crudo i zatyka gęby potworom.
Tłuczone ziemniaki polane gulaszem z sosem, do tego ogóreczek konserwowy, podane w głebokich talerzach na kolację, podkręcone rumem z colą łagodzą wszelkie spory i robią z kuka niemalże Boga.
Jak widzicie kuk może być tylko jeden, planuje na dwa trzy dni naprzód wszelkie posiłki, oblicza ile czego mu zostanie i jaką przegryzkę może z tego wykonać. Przy codziennej zmianie kuka jest to niemożliwe do zrobienia.
Oczywiście kuk nie pozostaje ślepy na możliwości modyfikacji menu. I tak załoganci powracający z wypadu do łazienki niosący dwa kg świeżutkich krewetek zjedzą te krewetki kilka godzin później w ostrym sosie chili, a wywar z ich gotowania w morskiej wodzie posłuży następnego dnia na sos do makaronu z małżami, lub zupę.
Mam nadzieję, że Was zainspirowałam, a nie zanudziłam.
Doceńcie swych kuków i niech moc będzie z Wami.
Śnieżka
|
Nigdy nie chcieli gotować