Maar napisał(a): Chciałem spytać o "wydajność" spirytusu. Ile się jego zużywa? Nie wiem czy i jakie ludzie eksploatujący kuchenki na paliwo płynne prowadzą statystyki, ale tak na oko - jaki zapas spirytu zabieracie ze sobą w wakacyjny rejs? (ile ludzi?)
Czy paliwo do kuchenek spirytusowych to jest jakiś uniwersalny siuwaks, dostępny na całym świecie?
1. Wydajność - u mnie na szwedzkim "rodspirt" i kuchence Origo gotowanie czajnika wody wychodzi o ~25% dłużej niż na turystycznej maszynce gazowej. Da się wytrzymać...
2.Napełnienie dwu "palników" (tak by paliwo nie wylewało się w pozycji "na kancie" - nigdy więcej!) mojej kuchenki to mniej niż jeden litr paliwa - mi wystarczało to na ca. tydzień żeglugi w trzy - cztery osoby. Ale przyznam się, że gotować w morzu poza dużą ilością herbat i kaw - nie lubię, generalnie uprawiam porting i jachting, więc jak tylko jest okazja na portową na rybkę czy inną pizzę - to obiadów nie gotujemy.
3. Pojawia się co rusz kwestia paskarskiej ceny oryginalnego paliwa -"Origonolu" oraz zastępowania go innym paliwem spirytusowym. Powtórzę się:
- Rozwiązaniem najdroższym ale bezproblemowym jest moim zdaniem zakup oryginalnego paliwa Origo (Bakista albo np. sklep Wind w Gdansku - ale to rzeczywiście dość drogo, ponad 20 PLN za litr).
- Znacznie tańszy ale równie dobry jest szwedzki "Rodspirt", w 5 ltr bankach, po ca 100SEK/44PLN. Tylko że on osiągalny jest głównie po drugiej stronie Bałtyku.
- Nie pachnie tez czysty spirytus (czasem można "zdobyć" gorzelniany, techniczny, szpitalny czy "CzDA"), jak kto ma nań tanie choć niekoniecznie legalne źródełko...i nie zal mu  .
- W/w paliwa nie pachną niemal zupełnie - a w każdym razie ich zapach nie jest bardziej nieprzyjemny niż gazu
- Co do używania denaturatu i innych denaturato-podobnych rozpuszczalników - nie polecam. Ja jakoś ich zapach wytrzymywałem, ale osoby o słabszych żołądkach kręcą z reguły nosem.
3. Temat kosztów jest istotny, ale moim zdaniem nie można zapominać o bezpieczeństwie. Nie wiem jakie macie doświadczenia z gazem, ale ja swoje pamiętam tak:
Widziałem jacht (Opala) w którym wybuchł gaz...Zapamiętałem to dobrze....
Rzucałem za burtę płonącą jak pochodnia, nieszczelną butlą.
Widziałem na czym polegać może tzw. "atestowanie" butli... Zero zaufania do takich "atestów"...
Oblepiałem zawory zapasowych butli taśmami, by nie odkręciły się, zasztauowane gdzieś w afterpiku.
W środku nocy i w deszczu wstawałem dziesiątki razy, by sprawdzić czy na pewno zamknięty jest główny zawór na butli w kokpicie...
Wymieniałem przetarte na grodziach albo krystalicznie skorodowane przewody gazowe.
Zmieniałem niepewne zaciski na łączeniach rurek metalowych i gazowych.
Biegałem do serwisu z wadliwymi reduktorami ciśnienia.
Budziłem się w nocy węsząc i zastanawiając się, czy z kosztownego i g... wartego czujnika gazu w zenzie znów nie wypadła bateryjka (nietypowa, 9V)...
Dlatego dziś zdecydowanie wolę gotować na kuchence spirytusowej!!!
4. Próbowałem też napełniać butle polskie w Szwecji, w Rosji i na Litwie, szwedzkie w Niemczech i czeskie na Węgrzech...
Propan-butan vs propan, gwinty, "przejściówki", zawory lewe i prawe, reduktory, dysze, rożne ciśnienia... IMHO to porażka standaryzacji i wieczny kłopot...
5. Moim zdaniem używanie gazu bezpiecznie - to zbliżone koszty do używania kuchenki spirytusowej. Ale kuszenie losu większe i gwarancja bezpieczeństwa w przypadku gazu - i tak żadna...
|
).
