Dostałem wiadomość, że w ostatni weekend były świetne warunki bojerowe na Zegrzu - 50 cm lodu.
Trochę się zmartwiłem, bo lubię bardziej żeglarstwo niż bojery.

I chciałbym skorzystać z doświadczeń czytelników tego działu. Podobno, gdy 14 dni jest temperatura poniżej 0ºC, to zaczynają się dobre warunki bojerowe.

A ja zadam pytanie odwrotne - a kiedy kończy się sezon bojerowy?
Czy też ok. 14 dni od czasu, gdy temperatura jest powyżej 0ºC? Czy 14 dni od 11 marca, gdy podobno tak ma być? Czyżbym musiał czekać na możliwość żeglowania na Zegrzu aż tak długo?

pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia

To wszystko Ci wyjaśnił Kieślowski w I odcinku "Dekalogu": http://www.youtube.com/watch?v=-LXpRn6etGw
Obejrzyj całość. Dowiesz się.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Andrzej, teoria jest zbyt ogólna.
Trzeba uwzględnić ilość dni pochmurnych i słonecznych oraz procent zachmurzenia nieba.
Dodatkowo nie wziąłeś pod uwagę wilgotności powietrza ani siły i kierunku wiatru.
To tak z grubsza. Wzór na stopienie się lodu na Zalewie nie jest prosty i nikt go nie opracował.

Ja też czekam aż lód odpuści

Kiedyś dawno, dawno temu, jeszcze w czasach, gdy łódkę do sezonu się przygotowywało szlifując i malując elementy drewniane (Tak, tak! Kiedyś na mazurskich łódkach były drewniane gretingi, rumple, listwy odbojowe i różne inne rzeczy z drewna) lakierem bezbarwnym, przez podwórko Marka Tumińskiego (Tak, tak! Kiedyś wszystkie łódki z przystani "Pod Dębem" mieściły się na podwórku Marka w Nidzie) przeleciała - niczym błyskawica - wiadomość, że Igrekowscy się zwodowali.

Jak to się zwodowali? Podniesionym głosem, z ust do ust przekazywano to retoryczne pytanie. Lód jest jeszcze na wodzie!!!

Poruszenie na podwórku było wielkie. Czyżby melanżowanie trwało już tak długo, że w międzyczasie zdążył się lód roztopić?! My tu jak w kopalni uranu zasuwamy cały dzień malując, a tam już można pływać?

Kto na co miał, na to wsiadł - kobitki na miotły, faceci na rowery (Tak, tak! Kiedyś za manie powyżej 0,2‰ na rowerze nikt nikogo nie wsadzał do kryminału) i czym prędzej pognali przez wieś, przez las, na przystań.

W oddali widać było żagiel, łódź zbliżała się do "Dęba".
Dwie flaszki później, jacht Igrekowskich dobił do jedynego tamże pomostu i odbyła się pamiętna rozmowa:
- Gdzie byliście?
- Tam.
Igrekowski wskazał ręką kierunek północny.
- Dużo tam lodu?
- Yyyy, tak jak w drinku.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa