poczytajcie sami -


"Zabójcza 8-metrowa fala na M. Śródziemnym
Dwóch pasażerów zginęło, zmytych z pokładu statku wycieczkowego przez fale dochodzące do 8 m wysokości na Morzu Śródziemnym. Sześć osób zostało lekko rannych - poinformowały greckie służby pogranicza.
Gigantyczne fale uderzyły w wiozący 1350 pasażerów i 580 członków załogi cypryjski statek "Louis Majesty" pod banderą maltańską, zbijając szklane osłony pokładu w części dziobowej. Jednostka zmierzała z Barcelony do Genui. Do wypadku doszło na odcinku między Barceloną i Marsylią.

Ofiary śmiertelne to Niemiec i Włoch."

ps. Wkleiłem bo Onet szybko usuwa wiadomości.

Link nie działa

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak

już działa, złamał się bo edytowałem ;/

Fale jak domy - ale jam ze wsi

_________________
Pozdrawiam
Tomek

Lubię te błękitne morza i potrafią dać popalić. Myślę, że te ofiary, to turyści, którzy z pokładu chcieli obejrzeć wkurw.....morze.

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak

Tak szczerze to chciałbym dostać w dupę porządnie od jakiego kolwiek sztormu, może by mi się odechciało chęci pływania po słonym.

_________________
Pozdrawiam
Tomek

Tomek, nie prowokuj i sztotmów nie szukaj. Same Cię znajdą, a jak Cię znajdą, to pokochasz morze jeszcze bardziej i dojrzalej.

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak

hmmm....mądrze powiedziane

_________________
Pozdrawiam
Tomek

Chyba każdy raz chce przeżyć sztorm i zobaczyć jak to wygląda na własne oczy. Potem stwierdza, że to jednak nie takie fajne i już się odechciewa

_________________
www.samoster.org.pl

Tylko najczęściej sztorm o tym nie wie i hula sobie dalej, a ciekawski pacjent ma dosyć wszystkiego - nawet życia.

_________________
Pozdrawiam
Wojtek
https://www.wojtekzientara.pl/
m/y „Wymówka”, POL000KA6
SPG5479, MMSI 261003664

No właśnie. Tytułowy wiaterek przesuwa się na SE i jak na razie nie słabnie.
http://www.weatheronline.co.uk/marine/w ... 2010030415

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

tutaj jakby bardziej obrazowo widać
http://www.lamma.rete.toscana.it/previ/ ... /gmaps.php

Faktycznie - powinienem napisać, że zwykle już w trakcie sztormu ma się już go dość, ale dopiero wtedy człowiek się orientuje, że to nie TV, który można wyłączyć, że się naprawdę jest na łódce na morzu i że niewiele może zrobić poza czekaniem aż samo się skończy

_________________
www.samoster.org.pl

Dlatego jednym z naszych ulubionych powiedzeń ze śp. Marianem na Jurandzie było "sztorm nie ma wyłącznika"

_________________
Pozdrawiam
Wojtek
https://www.wojtekzientara.pl/
m/y „Wymówka”, POL000KA6
SPG5479, MMSI 261003664

To mi opowiedzcie - ile czasu najdłużej sztormowaliście?
Co wtedy robić by go psychicznie i fizycznie przeżyć bez wyłączania .... siebie ?
Gadać, jeść, grać w karty, pić, czytać zaległa lekturę, trwać na pokładzie, jakieś psalmy śpiewać ....... ?

_________________
Pozdrawiam
Tomek

Zależy jak, na czym i gdzie sztormujesz.
W ciasnym miejscu, na słabej łódce to jedno. A na oceanie i solidnym jachcie to drugie.

_________________
Jestem tylko szarym człowiekiem
www.armator-i-skipper.pl

Najpierw trzeba zdefiniować słowo sztormowanie. Dla mnie to sytuacja, gdy nie możemy za względu na warunki kontynuować żeglugi w zamierzonym lub innym sensownym kierunku. Pozostałe sytuację, to żegluga w sztormie (od 8 w górę), ale wolę pojęcie żegluga w trudnych warunkach.
Jeśli chodzi o sztormowanie, to przytrafiło mi się dryfowanie kilkanaście godzin pod Łebą. Powodem nie były warunki na morzu. Wiało maks do 8, ale czekanie na możliwość bezpiecznego wejścia do Łeby. Jak siadło, to ze względu na niepewne głębokości (byliśmy w stałym kontakcie z bosmanem) zrezygnowaliśmy z Łeby na rzecz Władysławowa.
Najtrudniejsze warunki miałem w Skagerraku. Wiało w szkwałach powyżej 50 kn, szliśmy bajdewindem na małym foku, bezanie i silniku. Było potwornie zimno. Trwało to kilkanascie godzin.
Najdłuższe sztormowanie (i najtrudniejsze) miałem w porcie Tyboron. W porcie wiało ponad 30 kn i to w mordę w stosunku do planów. Trwało to trzy doby, a ponieważ dopiero zaczynaliśmy, to mieliśmy z Polski spore zapasy. Trzy doby chlania, to dopiero sztormowanie

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak

Najtrudniejszą do tej pory sytuację miałem na Północnym, podczas przelotu Helgoland - Londyn. Stale wiatr ok 9-10B, spore fale, szliśmy bajdewindem. Dopiero u wybrzeży Anglii się uspokoiło, a w kość trochę dało. Ja miałem bardzo prostą metodę, żeby w takich warunkach zachować komfort psychiczny: spałem tyle ile mogłem



I jaką technikę sztormowania zastosowałeś?

Najgorsze warunki miałem na Biskajach na Scampie. Było 11B i musieliśmy siedzieć na pokładzie we dwóch, bo autopilot odmówił współpracy i jeden nie dawał rady.Lecieliśmy baksztagiem jak głupie, ale żeby to od razu nazywać sztormowaniem?

_________________
Pozdrawiam
Wojtek
https://www.wojtekzientara.pl/
m/y „Wymówka”, POL000KA6
SPG5479, MMSI 261003664

Dryfkotwa kiedy jest potrzebna naprawdę
Jurek

Najdłużej na moim pierwszym morskim rejsie.
Znana polska łódka, na której swego czasu Szczepański trzymał konie Wypłynęliśmy z Brestu (północna Francja) i to jeszcze pamiętam. Kiedy znów odzyskałem przytomność na dłużej niż kilkadziesiąt sekund, stwierdziłem, że najwyraźniej jestem już twardy na tyle, że fale nie robią na mnie wrażenia. Wypełzłem sobie jakoś na pokład i widzę, że wpływamy w krajobraz lądowy.

Pytam się kogoś gdzie jesteśmy. Odpowiedź: "Na Tagu".

Jak kto nie wie gdzie jest ujście Tagu (wstyd!), to niech sprawdzi

_________________
www.samoster.org.pl

Byłeś nietomny aż do Lisbony ?!?! taki szmat drogi ?!?!?

_________________
Pozdrawiam
Tomek

Tak, to właśnie te zachęcające wrażenia z pierwszego rejsu sprawiły, że coraz więcej pływałem po morzu

_________________
www.samoster.org.pl

Przeoczyłem, że to był Twój pierwszy

BTW Tag ma magiczną siłę uzdrawiania - na Zawiasie, od drugiej niż Ty strony szliśmy i tuż za Słupami Heraklesa przywiało. Jakaś taka słabowita załoga była - z całej mojej wachty zostały żywe trzy dziewczyny jedynie, z czego jedna z nich była niewidoma. Ruda po cztery godziny za oko robiła, ja z tą drugą na zmianę sterowaliśmy a niewidoma (nb. Kaję zna wielu forumowiczów) donosiła ciepłe napoje. W kubryku to nawet Pathfinder z pełnym marsjańskim ekwipażem życia by nie znalazł.

Weszliśmy w Tag, rano było - czas robienia rejonów.
Ruda jechała na szczocie na rufie, ktoś tam jej polewał ze szlaucha wodą, gdy przy barierce na spardecku pojawiły się nagle ozdrowiałe orły z mojej wachty. Wykąpane, pachnące w czystych, wyjściowych ciuchach.
Jeden orzeł zbiegł, wziął od Rudej szczotę i zanim Agata zdążyła otrzeć pot z czoła posypały się błyski fleszy. Po udanej sesji fotograficznej orzeł oddał Rudej szczotę i poszedł odpocząć do kubryku.
Widok oniemiałej Rudej - bezcenny

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

No bo jak Ty to opowiadasz to źle brzmi. Ale jeśli kiedyś usłyszysz opowieść o tym rejsie z ich ust, to dopiero dowiesz się całej prawdy. Ile to godzin bez snu spędzili, kiedy fale jak domy, maszty w wodzie, piraci z karaibów, góry lodowe i wszyscy by zginęli gdyby nie oni. A na dodatek, w wolnym czasie, jeszcze rejony sprzątali - na dowód fotka

_________________
www.samoster.org.pl