na pokładzie "Lwowa", albo któregoś z "Darów".

Podchorska

Zniknęła skrzynka z winem!

A zatem na wszelaki - zwracam uwagę nieśmiało, iże zagadka zaczęła się była tu:

Pierwsza czynność po wyjściu z portu, to zamocowanie wytyków przedłużających reje, aby można było rozpiąć na nich dodatkowe boczne żagle, dalej — przegląd ruchomego olinowania, wymiana lin uszkodzonych lub nadmiernie zużytych na nowe. Z kolei przegląd, wymiana lub reparacja olinowania stałego na tysiąc rozmaitych sposobów. Jeśli gdziekolwiek jedna z niezliczonych lin albo reja ociera się o wanty, trzeba je zabezpieczyć odpowiednio przed tarciem. Zabezpieczenie może być najrozmaitsze: przez owinięcie matą, „jeżykiem”, płótnem żaglowym lub workowym, przez przymocowanie drewnianej listwy, przepuszczenie liny przez baranek lub dodatkowy blok, przez oklajdowanie juzingiem, szymansgarnem, marlinką lub kabelgarnem. Przy samym zdejmowaniu, reparacji i ponownym zakładaniu takich zabezpieczeń od tarcia trzeba zatrudniać nieustannie w godzinach roboczych jednego lub nawet dwóch marynarzy przez cały czas podróży.

Jakiś Hornblower

"Biały kubrak"

Two Years Before the Mast: A Personal Narrative of Life at Sea

nie czytałem tłumaczenia, a niezbyt dokładnem

Z chwilą podjęcia decyzji o sztrandowaniu cała załoga musi założyć kamizelki ratunkowo oraz — bez względu na temperaturę — zdjąć grube płaszcze i gumowe buty. Pierwszy schodzący na ląd, oczywiście w kamizelce ratunkowej. uwiązany jest do cienkiej, ale mocnej liny, którą luzuje się w miarę jak człowiek oddala się od jachtu. Bierze on też ze sobą przymocowane koło ratunkowe. W żadnym wypadku człowiek nie może zejść nie uwiązany do liny. Jeśli jacht od lądu dzieli odległość jednej fali, schodzący na ląd powinien zacząć drogę, gdy fala kończy się cofać; jeśli kilku fal — zaraz po przejściu grzebienia. Na początek powinien iść ktoś z załogi silny, wysoki i bystry. Jeśli jednak przybój wali o brzeg z wielką siłą i przeprawa wygląda szczególnie niebezpiecznie, jako pierwszy powinien iść kapitan, wyznaczywszy przedtem zastępcę. Po zamocowaniu liny na brzegu kapitan winien wrócić na jacht. Gdy schodzący dotrze do lądu, wyciąga za pomocą cienkiej liny — do której był uwiązany — połączone grube liny, które mocuje do jakiegoś pala, drzewa czy głazu. Trzymając się tych lin, będą kolejno schodzili członkowie załogi. Gdy dno jest skaliste i płytkie, tak że po opuszczeniu jachtu można dosięgnąć go nogami, należy nałożyć obuwie. Schodząc należy zabrać ze sobą dokumenty jachtu, osobiste oraz przybory nawigacyjne.

Po wyratowaniu załogi, nawet jeśli wszyscy będą zamoczeni i zmarznięci, trzeba natychmiast przystąpić do zabezpieczenia jachtu. O ile jacht leży na burcie kilem w kierunku uderzających fal, należy postarać się utrzymać go w tej pozycji. Można to zrobić zamocowując maszt linami do jakiegoś mocno wbitego w brzeg pala lub dużego głazu. Między punkty zamocowania należy wstawić jakąkolwiek talię (choćby szoty grota), tak aby łatwo móc utrzymać linę w stanie stałego napięcia. Gdy jacht leży blisko brzegu i Jest dostateczna ilość grubych lin, należy założyć stropy przez dziób i rufę i od nich dać liny na brzeg.

"Zew krwi" Jacka Londona?