Michała nie myślałeś by dogadać się z jakąś ogarniętą biblioteką (która ma sprzęt do starodruków) by poddać to digitalizacji? To co zebrałeś to imponujący zbiór.

Bez przesady, te najstarsze są dawno dostępne w sieci. Nic nie zastąpi oryginału w rękach. Niestety problem jest z odpornością na uczulenia. Powinno się stosować rękawiczki i maskę. Biblioteki mają środki i technologię na dezynfekcję archiwaliów. Trzymajcie za mnie jutro kciuki, będzie bardzo istotna pozycja na aukcji i próbuję ją przejąć. Nie zdradzę tytułu przed kupnem, ale to perła.

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

Nie mów że 100 letnie mapy powiesisz na ścianie:-) Nie szkoda?



Wysłane z mojego SM-A546B przy użyciu Tapatalka

Szkoda, ale przynajmniej ktoś oprócz mnie zobaczy. Wyjechałem daleko, ale na biurku już czeka oprawiony rocznik Wioślarza Polskiego. Od pierwszego numeru, z1925 roku. Po kilku numerach zmieniono tytuł na Sport Wodny i ten egzemplarz zawiera oba tytuły. To ta moja perła ostatnio zdobyta. Tego nigdzie nie ma, a już mam rocznik 1925 oraz 1927.

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

Dla ochrony wystawionego na widok rodzinny starodruku, można rozważyć specjalne szkło z filtrem UV, albo prościej, pokrycie szkła, za którym będzie stara mapa, specjalną, przezroczystą folią Anty UV. Kiedyś zajmowałem się tym w ramach ochrony zabytków np. zakładając takie folie w Pałacu na Wodzie w warszawskich Łazienkach. W razie potrzeby, odszukam namiary na sprzedawcę.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Chyba równo 3 mile (morskie)?
https://pl.wikipedia.org/wiki/Liga_morska

_________________
wolne publikacje nautyczne

***********************************************
* Gdyby wszyscy byli bogaci nikt nie chciałby wiosłować *
***********************************************

Chwaliłem się Wam zakupem akcji Kanału Panamskiego, że tak pięknie wydrukowane i oprawię w ramki. O historii kanału trochę wiedziałem, ale teraz dotarłem do szokujących informacji. Afera Panamska była określeniem bardzo gorącym we Francji przez wiele lat. Budowę kanału rozpoczęli Francuzi. Na kongresie Geografów w Paryżu w 1879 roku uchwalono rezolucję popierającą budowę kanału. Chętnych do budowy było dwóch: Ferdynand Leseps i Gustave Eiffel. Leseps forsował pomysł budowania kanału bez śluz. Wówczas mało znany Eiffel wyśmiewał to twierdząc, ze śluzy są niezbędne. Wybrano Lepesa a Eiffel oburzony opuścił zgromadzenie. Lepes dobrał sobie kilku znanych spekulantów giełdowych. Zdobyli dostęp do prasy i wydrukowano dużo pochlebnych artykułów. W krótkim czasie sprzedali mnóstwo akcji zdobywając olbrzymie środki. Zgromadzone 1,4 miliarda franków miało starczyć na całość budowy. Rząd wysłał komisję w 1856 do sprawdzenia postępów. Wyniki były smutne, zaawansowanie prac w 30%. Potwierdzono, że budowa bez śluz była fatalnym błędem i wiele wykonanych prac było bezużyteczne. Zaczęto korumpować urzędników i prasa nadal chwaliła inwestycję. By zdobyć większe wsparcie wciągnięto do pracy nawet wroga ich pomysłu, Eiffla. Eiffel był już znaną postacią, ale wynagrodzenie miało być bajońskie i zatarło żale. Taką metodą można było zdobywać kolejne środki. Kompania Panamska zbankrutowała, ale zmowa milczenia działała tak skutecznie, że akcje jeszcze krążyły w obiegu przez trzy lata. Jedna z gazet opublikowała listę skorumpowanych urzędników. Został skazany raptem jeden minister, reszta się wywinęła. Upadł też rząd. Twórca listy popełnił samobójstwo, ale podejrzanie. Oszukano setki tysięcy ludzi doprowadzając ich do ruiny. Podczas budowy zginęły tysiące robotników. Trochę zboczyłem z tematu biblioteki marynistycznej, ale to jest związane z głównym żeglugowym szlakiem świata. Afera Panamska to synonim jednego z największych przekrętów świata. Mając tą wiedzę już nie mam takiej pewności czy zdobyte akcje zasługują na powieszenie w ramkach, są splamione krwią i cierpieniem.

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

_________________
wolne publikacje nautyczne

***********************************************
* Gdyby wszyscy byli bogaci nikt nie chciałby wiosłować *
***********************************************

Wspomniałem o moim nowym skarbie. Nie mogłem podać więcej informacji, bo nie miałem go wtedy jeszcze w rękach. Dziś nadrobiłem zaległości w lekturze. W 1925 został wydano pierwszy numer Wioślarza Polskiego. Uznawany jest jako pierwsze czasopismo żeglarskie. Początkowe artykuły to głównie wioślarstwo i zawody. W kolejnych już bardzo ciekawe dziś dla nas opisy szlaków. Wyprawa Stołbce- Grodno -Warszawa, opis szlaku i kilka archiwalnych zdjęć. Krytyka złego stanu kanału Augustowskiego i problemy z końmi burłaczącymi tratwy drewniane… Wycieczka do Polesia, opis przyjęcia w Pińsku i rejs statkami po Pinie. Zdjęcia krajobrazu nad Piną. Towarzystwo Wioślarskie w Łomży zarys historyczny: Początki sportu wioślarskiego to 1891 rok, Podczas pierwszej wojny światowej władze rosyjskie przed odwrotem nakazały zniszczyć cały sprzęt wodny. Udało się wybłagać by tylko zatopić wszystkie łodzie. Władze niemieckie całkiem zakazały dostępu do wody i opieczętowały hangary. Po odzyskaniu niepodległości łodzie wydobyto, ale bardzo ucierpiały. Po wojnie szybko zaczęto odbudowywać klub wioślarski i już w 1923 roku zdobywają pierwsze miejsce w czwórkach dębowych w Warszawie. Zdjęcia załóg dziś by pasowały na bal przebierańców. Opis rejsu z Poznania do Warszawy teraz byłby wyczynem. To daleki i trudny szlak a jedyny silnik to wiosła. Wartą do Neru, później Bzurą do Wisły i pod prąd do Warszawy, razem to 450 km na wiosłach. Powrót z Warszawy Wisłą do kanału Bydgoskiego, przez j. Gopło i j. Ślesińskie do Konina i dalej Wartą do Poznania, razem powrót 650 km. Kolejny opis to Rajd żeglarski Warszawa- Gdynia oraz regaty i rejsy po morzu. Ogłoszenia na okładkach to też pasjonująca lektura. W październiku 1925 roku zmieniono nazwę na Sport Wodny. Z miesięcznika stał się dwutygodnikiem, więc chyba rozwój. Okładka tego numeru to zdjęcie jachtów żaglowych na Wiśle w Warszawie. Żeglarstwo się rozwinęło później, ale od łodzi wiosłowych zaczynały wszystkie kluby. Jest tu sporo informacji o początkach powstania klubów, niektóre adresy powodują zadumę: Sekcja Wioślarstwa Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół z Kijowa, Wojskowy Klub Wioślarski Niemen w Grodnie, Klub sportowy Pogoń w Wilnie, Towarzystwo Wioślarskie w Łucku itd. Mam wcześniej opisywany rocznik 1927 i teraz zdobyłem 1925, będę poszukiwał 1926rok by mieć kolejne itd… Ostatni numer był wydany w sierpniu 1939, po wojnie nie kontynuowano tytułu.

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

Dopiero się chwaliłem cennym trofeum, a tu już kilka kolejnych mam. Wypatrzyłem na aukcji antykwariatów oprawiony rocznik Morza z 1928 roku i się udało. Wiedziałem, że jest brak numeru pierwszego. Aż trudno mi było uwierzyć, ale ktoś się kiedyś pomylił i wstawił grudniowy numer o rok starszy. Tą metodą mam już jeden numer z 1927roku, a to mój najstarszy teraz. Kolejny prezent to autograf w książce Druh Wiatr, dla Kazimierza Białkowskiego prezesa PZŻ od autora książki. Książkę się czyta i pęka ze śmiechu na opisy osprzętu łódek. Kolejna zdobycz to książka Roboty Wodne z 1894 roku, zwartość jeszcze mnie nie urzekła. Napisałem kolejny artykuł do SSI Jurka Kulińskiego https://www.kulinski.navsim.pl/art.php?id=4172&page=0
sam się dziwię, ale to już piąty i pewnie nie ostatni.

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

Trochę kolejnych zdjęć

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

Ile stron ma "Złota Księga budowy polskich kanałów żeglugi"? I o czym inż. Rafał Mierzyński w niej bredzi?

Sorry, ale przelewa się we mnie gdy widzę takie naukowe dzieła

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Nie czytałem jej całej bo mam ciekawsze pozycje, ale nieźle Zareklamowałeś. Lista autorów jest długa, pierwszy to minister Eugenjusz Kwiatkowski /budowniczy Gdyni/

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

Troszkę zbiory mi urosły i doszły nowe kierunki. Czy ten żaglowiec to Dar Pomorza? Czy Ktoś wie jaki okręt jest na zdjęciu? Trochę pasuje do Burzy, ale chyba widać radar. Ta skrzyneczka skarbów to cudna jest, we wnętrzu faktyczne skarby: zapinki Bractwa Żelaznej Szekli, Pogorii, Dar Pomorza, Operation Saail 1974, Błyskawica, ZEMW Flotylla i nawet garść guzików z kotwicami.

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

Można więcej poczytać u J. Kulińskiego https://www.kulinski.navsim.pl/art.php?id=4179&page=0

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

Daleki jestem od bycia specem, ale trochę to chyba przypomina radziecki projekt 30bis

https://en.wikipedia.org/wiki/Skory-class_destroyer

Dziękuję, pasuje do drugiego Wichra /projekt 30bis/. Wszedł do służby w MW 29.06.1958 i może stąd ten numer tymczasowy na burcie 29.

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze

Tylko nie Myślcie, że gazetki porzuciłem dla jakiś blaszek. To najświeższe zbiory. Morze po wojnie wydawano od 10.1945 ja właśnie zdobyłem dwa numery 11,12/ 1945 i kilka z 1946 i 47. Pierwszych roczników powojennych nie ma w ofertach, przedwojennych z końca lat trzydziestych jest pełno.

_________________
Kto ma statki ten ma wydatki.
Pozdrawiam Michał aka Szkodnik
Usługi szkutnicze