Dziękuję.

Mogę teraz znowu gonić żonkę na jej ebike'u.
Zupełnie jak za szczenięcych lat.

Ten Julian Antoniszczak od "nie niszczmy jamniczka" ( Mój ulubiony film noncamerowy )
Nie wiedziałem, ze bawił się w konstruowanie rowerów.
Kojarzę coś, że próbował wymyślić jakiś aparat umożliwiający oglądanie filmów niewidomym... Tyle zapamiętałem, ale bliżej na czym ta idea polegała to nie wiem

Zaraz looknę do wiki

figozmakiem
Przeczytałem na wiki takie zdanie o Panu Antoniszczaku:
"Podczas studiów zbudował z dwóch rowerów „samochód”."
Mogło być i tak, że inspirowaliśmy się tym samym źródłem...
Bo ja ideę tego pchacza zerżnąłem od Smith Motor Wheel.
( Żeby nie było, że ze mnie wizjoner jakiś )
Czyli z czegoś takiego:








Ja to też doczepiałem do wszystkiego co tylko.
Ciekawostka taka, że ten tandem pospawałem w 2012 roku, a pchacza zrobiłem dopiero w 2018. Ja wtedy "zmotoryzowałem" kilka zabawek, zwłaszcza "małą łódeczkę" i kajak, bo wkurzył mnie brak wody na Sanie.

Smith Motor Wheel... wielki czas rowerów.

Przełom XIX i XX wieku, zwłaszcza lata między IWŚ a IIWŚ. U nas również. Tworzono wtedy cuda na kiju rowerowe, organizowano wyścigi.
Bolesław Prus i Henryk Sienkiewisz byli członkami Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów. Ten pierwszy napisał nawet dziełko pt. "Ze wspomnień cyklisty".

Byłem kiedyś na wystawie maszyn Antonisza w Krakowie.
Niby dziwactwo artystyczne, ale to wszystko działało mechanicznie i realizowało określony przez autora cel.

Niestety, nie mogę znaleźć tego zdjęcia roweru, ale bardzo mi się podobał. Do tego zabawne (ale znowu działające) kierunkowskazy na goglach, też jego pomysłu. I różne inne rzeczy, o których nie śniło się fizjologom w PRL.

Antonisz poskładał ten rower/tandem/samochód (jak zwał, tak zwał) u siebie w mieszkaniu i trzeba było spuszczać go przez okna na dół, bo nie dało się znieść po klatce schodowej.
Jeżdżące po Krakowie ustrojstwo wywierało duże wrażenie, bo ani to rower, ani samochód, ani dorożka, tylko coś jedynego w swoim rodzaju, ale przede wszystkim właśnie jeżdżącego, bo do tego zostało stworzone.

Dzisiaj, wracając z pracy, doszło do mnie (a miało czas, bo robota daleko od domu), że Marek ma rację. Świętą rację.

Pomyśl może o czymś w rodzaju autobiografii żeglarskiej. O ludziach, inspiracjach, projektach, wizjach, o sobie. Od dzieciństwa do teraz. W odcinkach. Na forum.

Apropos rowerów
Dla mnie takim największym źródłem inspiracji związanych z rowerami był przeczytany kiedyś w Młodym Techniku ( o ile mnie pamięć nie zwodzi ) artykuł pod tytułem "Człowiek napędem przyszłości".
Zafascynowały mnie wówczas poziomki. Zwłaszcza te długie LWB...
Ale wiesz, tam geometria ramy była bardzo krytyczna. One musiały być dosłownie "szyte na miarę". Trafiłem na projekt Pana Marka Utkina zatytuowany "Puzon"...
To rzeczywiście był puzon. Konstruktor zaryzykował układ rozsuwanych rur nośnych ramy
( na podobieństwo puzonu ( puzona ? ) ) i w ten sposób chociaż trochę usiłował zuniwersalizować ramę...
To wyglądało w projekcie tak:

Mnie to wówczas nie przekonało i zrobiłem dwie ramy na miarę. W drodze doświadczeń ustaliłem proporcje ( po prostu tnąc i przespawując ramę )
W efekcie powstał ( w 2013 bodaj ) systemik który na początku wyglądał tak:

Niesamowicie nam się to spodobało i do dzisiaj są to nasze ulubione rowery.
Tyle, że teraz przewożone na przyczepce z innym wozem. A nasza ulubiona zabawa z nimi to "dwubój na Sanie". Czyli zawozimy to na koniec planowanego spływu Sanem...
Do jednego z rowerów zrobiłem przyczepkę... I wracamy samochodem z przyczepą na miejsce startu, gdzie rozpoczynamy spływ kajakiem pompowanym.
Robimy to praktycznie co roku. Taki zwyczaj się wytworzył

A pamiętasz jak niedawno napisałem, że 2012 zrobiłem w swoim życiu twardy reset
To wcale nie jest tak, że ja wcześniej nie żeglowałem i nie latałem. To wcale nie jest tak, jak pisze Mir, że wyrosłem z małej łódeczki. To jest daleko nie tak

Obawiam się, że moja autobiografia by tutaj po prostu "nie przeszła"
Jest jeszcze jeden smutny ( moim zdaniem ) ale bardzo ważny według mnie aspekt.
Oto aspekt finansowy. Jak by nie liczyć do Kalifornii to nam jeszcze sporo brakuje.
Dlatego ludzie często łączą się w grupy wokół jakiejś formy aktywności, zainteresowań, czy jak tam zwał... I świadomie tą formę zawężają...
I to ma swój cel i sobie z nim radzi. Oto łatwiej jest danej formie zainteresowań ( jak np żeglarstwu ) przetrwać. Wzmocnić się finansowo przez współpracę środowiska.
Dlatego czasem widzimy dbałość niektórych członków środowiska o ścisły i czysty wizerunek... A co za tym idzie, hermetyczny. Tak bym to widział. Nie potrafię chyba prosto wytłumaczyć.

Jakby każda forma aktywności przyjmowała u nas aspekt socjologiczny a odpuszczała sobie ten techniczny...

Extra turystyczne rowery.
Siedzisz jak lord, jedziesz jak lord.

Tak. A najlepsze, kiedy przyjeżdżasz w odwiedziny do kogoś 60 km dalej i on ci proponuje usiądź

A tu masz jeszcze przykład, że wszystkie Puzony już kiedyś zagrały:
https://roweryspecjalne.pl/product/skla ... lotechnik/

Podobnie zresztą z modnymi obecnie rowerami typu "żwirek", też już były, nawet w PRL.

Tak wiem. One były kiedyś bardzo modne. Dwu moich kolegów miało takie na studiach nawet. Ale w latach od 2012 poczynając...
Zresztą. Opisze Ci zjawisko szczegółowo.
Pierwsze zaskoczenie, jakie przeżyliśmy na poziomkach doprowadziło do tego, że
zaczęliśmy wozić ze sobą apteczkę ze środkami opatrunkowymi.
Oto zatrzymaliśmy się na stacji benzynowej żeby kupić coś w sklepiku, opodal
stacji był plac zabaw. Jedno z bawiących się na placu dzieci zobaczyło nasz rower.
Chłopczyk podbiegł bliżej nie patrząc po czym biegnie, poślizgnął się i z krzykiem
"mamoooo rower!!!" wyciął orła na asfalcie obcierając sobie kolano.
Innym znów razem młody chłopak jadący na góralu, zapatrzył się i wyrąbał na pysk na wysokim krawężniku.

A teraz robimy przeskok do czasów kiedy uruchomiono szlak "Green Velo", który biegnie
akurat przez moją wioskę. Oto jedziemy sobie poziomkami na wyprawę. Przejeżdżamy obok
czegoś co się nazywa MOR ( miejsce obsługi rowerów ), obok nas jadą inni ludzie na rowerach, ze sklepu, z zakupami...
Obok wiaty MOR zgromadziła się wycieczka rowerowa w strojach kolarskich. Ludzie w różnym wieku i płci... I ci ludzie machają do nas i krzyczą przyjazne cześć!.
Odmachujemy i, nie zatrzymując się, jedziemy dalej.
I wtedy... Wtedy cała wycieczka zaczyna "rzucać w nas kur...ami".
Wychodzi na to, że zachowaliśmy się po chamsku, bo nie przystanęliśmy i nie poświęciliśmy im czasu. A nawet nie zapraszali, nie mieliśmy świadomości, że pragną naszej obecności. Domyślnie to był nasz obowiązek, i domyślnie nie dotyczył tych rowerzystów wracających z zakupami ze sklepu...

Teraz przenosimy się w lata tuż przed pandemią.
Jedziemy poziomkami na wycieczkę, zatrzymujemy się obok wiejskiego sklepu, żeby kupić coś do picia.
Wychodzimy po zakupach i słyszymy, jak jedna pani mówi do drugiej...
"Tacy młodzi a inwalidzi. Oboje... Jeszcze tacy młodzi"
I mówią to szczerze, bo nie przyjechaliśmy na normalnych rowerach.
Tak mniej więcej zmienia się wizerunek poziomki LWB na przestrzeni lat.
I wiesz co cieszy ?
Że "inwalidzi" nie muszą już wozić apteczki

A co do tej autobiografii w odcinkach, to mogę Ci opowiedzieć historię największego żeglarskiego osiągnięcia mojego życia
A było to tak...
Bawiłem się moją małą łódeczką na małym zalewie. Gdy po raz kolejny przycumowałem do
mojego małego pomostu, podeszli do mnie starsi Państwo. Wyraźnie starsi od nas ( urodziliśmy się ja i żona w 1968 a wydarzenie miało miejsce bodaj w 2017 ).
Obejrzeli moją łódeczkę i zaczęła się rozmowa. Arcy ciekawa rozmowa, która trwała do późnego zmroku.
Okazało się, że oni kiedyś żeglowali.
Pan budował łódkę, przez kilka lat... Posiadają jakieś patenty itp cuda...
I w ogóle, naprawdę niesamowicie przyjemnie się z nimi rozmawiało.
Powiedzieli, że teraz już od dawna nie żeglują, że zdrowie nie to i w ogóle...
Ale od kilku lat przyjeżdżają nad ten właśnie zalew z przyczepą kempingową i spędzają tutaj
sporo czasu spacerując po okolicy.

Rok później zobaczyłem ich nad tym samym zalewem, na wodzie, na takim czymś:


I to było dla mnie niesamowite.
Niechcący przekonałem do idei ZeroPrestige nie młodzieńców szukających nowej drogi, ale ludzi przy których ja jestem młodzieńcem miotającym się w świecie

PS: Na naszym forum podobne spojrzenie prezentuje Robhosailor. I budzi podobne refleksje. Warto czytać Jego posty. Oj warto

figozmakiem
I wielkie dzięki, że wspomniałeś Pana Antoniszczaka.
Okazuje się, że ja Go tak jakby kojarzyłem i jednocześnie nie kojarzyłem.
Znałem kilka jego filmów, pewne urywki jamniczka nawet na pamięć
( Oczywiście podlinkuję jamniczka, bo warto )

Ale Jego dokonań techniczno-artystycznych nie znałem...
Teraz, z opadniętą japą, oglądam to:

Co do poziomych rowerów, to Marek Utkin, to mój kolega ze studiów - rok niżej ode mnie, ale wszyscy, prawie, się znaliśmy i kolegowaliśmy.

Niestety, obraził się na mnie, na fejsbuku, bo napisał jakieś wspomnienie o sprawie o prawa autorskie, czy zapłatę honorarium, którą przegrał z kretesem i o tym, że wtedy udzielił wywiadu i opowiedział o tym publicznie... A ja, że "jak się nie trzyma, na kłódkę, tylko chodzi z mordą po gazetach i ujawnia argumenty procesowe, to trudno się dziwić..." No i obrażony jest. Trudno. Zresztą dziwny jest, poza tym. Ale rowery fajne.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Ja pamiętam, trochę jak przez mgłę, jego artykuły w MT. Tzn bardziej ich efekt i wpływ na mnie kiedy je czytałem. I powiem Ci, że były bardzo inspirujące. Pamiętam też Jego książkę
"Rower wczoraj i dziś" z mięśniolotem na okładce. Tzn pamiętam okładkę i to, że książkę przeczytałem Moja skleroza nie próżnuje.
Ale pamiętam jeszcze drugą Jego książkę, a konkretnie też tytuł i okładkę.
I tu zagadka... Kto dostanie ją na mikołaja, jak tylko uda mi się ją kupić ?

Marek pisał też coś z gatunku SF albo fantazy ... Ale ja nie znam jego twórczości w tym względzie.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

"Technomagia i smoki" On zdaje się tylko dwie książki napisał.
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/62849/t ... ia-i-smoki

Myślę, że napisał więcej, a tylko dwie wydał...

...

Fajne to były studia i fajni ludzie tam się przewijali... Np. na roku wcześniej, niż mój, był Marek Kościkiewicz, znany np. z De Mono.

A jeszcze wcześniej MJS

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Ja nawet bardziej pamiętam jego artykuły w Młodym Techniku, niż książki.
Bardzo ciekawe artykuły pisał i było tam wiele informacji przebijających się z tej całej
"lepszej strefy dolarowej". Zwłaszcza w początkach lat 90'.
Np ramę do roweru żony, tego zielonego, zrobiłem po przeanalizowaniu bardzo popularnego w USA roweru easy tour. Szkic której zamieścił Marek Utkin jeszcze w 1990 roku.
W ogóle dużo ciekawych rzeczy o rowerach napisał. Szeroko patrzył na tą tematykę.


PS: Link do artykułu o tym rowerze:
https://mlodytechnik.pl/files/fju/90-nw ... r_easy.pdf

Looknij na nazwiska autorów pod tym artykułem Tak samo dziwny..?
https://mlodytechnik.pl/files/clw/94-nw ... ledach.pdf

Niby inaczej, ale trochę pasują zusammen do kupy.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Marek współpracował też z innym moim kolegą, Alvarem Hansenem*, który studiował na wcześniejszym o jeden roku, niż ja, ale mieliśmy wspólne zajęcia w pracowni Grzegorza Kowalskiego (późniejsza Kowalnia - można wyguglać) a po dyplomie, m in dzięki niemu dostałem wymarzoną, jak mi się wtedy wydawało, pracę w IWP, bo zrezygnował z etatu na rzecz własnej firmy. To była firma modelarska, wtedy bardzo znana!

*) Alvar, był synem Oskara Hansena, u którego koniecznie chciałem studiować, ale on właśnie kończył swoją współpracę z ASP. Niestety, Alvar przedwcześnie zmarł - wielka szkoda i żal...

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Robecie
Czasami czuję, jak bardzo mi brakuje, w tych moich zabawach ( oddzielonych krytycznie od
życia zawodowego ) właśnie elementów związanych ze sztuką. Nie tyle estetyką ale właśnie takim czysto artystycznym spojrzeniem.
Jakbyś miał chwilę na refleksję, to pozwolę sobie krótko opisać dwa pomysły
Te pomysły są proste, i na pewno je zrealizuję, ale obawiam się, że efekt będzie nudny a potencjał tkwi w nich, moim zdaniem, spory. Oba mają związek z tegorocznym letnim globciem, czyli powstały, kiedy słońce mocno waliło mi w dekiel
1. Whirligigs.
Nie wiem, czy pamiętasz mój wiatrak do schładzania gófki z wątku o globalnym ociepleniu.
Wentylator zasilany bezpośrednio panelem słonecznym. Czyli pracujący zawsze wtedy, kiedy świeci słońce i proporcjonalnie do natężenia światła padającego na panel.
Oto zastosowanie praktyczne jest, ale od strony "artystycznej", ze tak to ujmę, jedyne
skojarzenia jakie wywołuje to "Znowu zapomniałem wyłączyć wentylatora "
Zresztą sam ruch obrotowy bryły sztywnej nie jest jakimś arcy fascynującym zjawiskiem, na które można by patrzeć godzinami. Dlatego wpadłem na pomysł skorzystania z idei, która przyświecała twórcom whirligigs, czyli czego takiego:

Wiatraczek zasilający scenkę rodzajową. Wieje wiatr - figurki się poruszają.
Z tym, że u mnie cała scenka będzie napędzana słońcem ( jak mój wiatraczek do gófki ).
I tutaj w uproszczeniu mamy takie coś:
Oto za pomocą ruchu bryły sztywnej chcemy wywołać u widza jakieś zainteresowanie.
Przy czym widzem, do którego adresujemy przekaz będę ja ( sam twórca przekazu )
Nie wiem na ile to jasno wyłożyłem ? Ot wracam do chałupy po pracy i widzę, że w ogrodzie dzieje się ( lub nie dzieje ) coś ciekawego, czego nie odczytam tak od razu.
Na razie do głowy przyszło mi wykorzystanie efektu żyroskopowego w takiej zabawce.
Czyli zostawiamy ruch obrotowy, bo to proste w realizacji, a dodajemy efekt żyroskopowy, bo to daje dodatkową funkcję opisującą położenie w przestrzeni.
Tak w telegraficznym skrócie.
2. Inżynieria pogodowa.
Tutaj też inspiracja z globciowego wątku. Oto zamierzam sklecić model który będzie
ilustrował ideę inżynierii pogodowej w małej skali. Coś jakby pływającą fontannę.
Oto leżysz na dużej desce surfingowej ( czy SUP ). Deska porusza się po wodzie, majestatycznie, zasilana akumulatorowym napędem śrubowym...
Zasilana ogniwem słonecznym pompa wody zaburtowej tłoczy wodę do spryskiwaczy, które rozpylają nad tobą mgłę.
Czyli inaczej, w upalny dzionek ślamazarzysz się po wodzie leżąc na desce, mgiełka Cię schładza, a nad tobą tęcza
Oczywiście cała "inżynieria" będzie polegała tutaj na prostej inwersji, żeby w upał nie "padało", będziesz musiał ukryć się w cieniu
To oczywiście pomysły na przyszłoroczne globcio

Pytanie Do Ciebie takie.
Widziałeś może podobne realizacje w praktyce ? Podobnie inspirowane, etc ?
Bardzo, ale to bardzo, byłbym Ciekaw tego, jak i Twojej opinii

Rozsiewasz za darmo pomysły, które mogą dotyczyć sporych pieniędzy, jak ktoś je ukradnie i zrealizuje.

Nie będę to ja, bo jeszcze ich nie czuję, a jeśli już, to ten drugi bardziej.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Jak ktoś je ukradnie i zrealizuje, to ja je zobaczę w lepszej realizacji niż moja
A o to mi właśnie chodzi.
W ogóle szykuję się na przyszłoroczne globcio porządnie.

PS: Właściwie to oba są już zrealizowane, tylko szczegółów drobnych brakuje.
No i porządnego globcia do prób

Wyobraziłem sobie taki zraszacz nadkokpitowy...

MJS

_________________
Po 15 latach (na forum) przestałem być VIPem. Za co? ...i po co byłem?

"Jeszcze nigdy tak wielu nie oddało tak wiele wolności tak łatwo"Churchill.

Kłania się: Orwell i Huxley.

Zapraszam na fejsa:
"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
i "Marian Strzelecki"

W sensie, że do chłodzenia kokpitu ?
Bo wiesz... Na wietrze to raczej na zawołanie tęczy i innej większej globciomagii nie uzyskasz łatwo

Co mi tam tęcza... mój PIP jest zadeklarowany niebinarnie.

_________________
Po 15 latach (na forum) przestałem być VIPem. Za co? ...i po co byłem?

"Jeszcze nigdy tak wielu nie oddało tak wiele wolności tak łatwo"Churchill.

Kłania się: Orwell i Huxley.

Zapraszam na fejsa:
"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
i "Marian Strzelecki"

Binarnie czy niebinarnie, taka prywatna tęcza faaaaajna jest

Przy okazji zamierzam pływającą fontannę na hulajnogę wodną transformować nad wodą
( tzn przewiduję możliwość takiej transformacji )
Hulajnogizm też jest fajny Nie trzeba tyle ćwiczyć, co na desce, żeby opanować
równowagę
Hulajnogizm fajna sprawa, tylko jedną parę płetw trzeba będzie poświęcić

W ogóle przyszłoroczne globcio bardzo by mnie zawiodło, gdyby nie nastąpiło.

Taka ilustracja "fajnego" zjawiska. Wróciłem przed chwilą z krótkiej wycieczki nad mój ulubiony zalew w Ożannie.
W tym roku przeprowadzono tam inwestycję ze wsparciem środków unijnych.
Zbudowano mianowicie infrastrukturę mającą ułatwić turystom wypoczynek nad wodą i na wodzie.
Ta infrastruktura wygląda dokładnie tak:



Zwodowanie nawet mojej małej łódeczki, dzięki tym ułatwieniom było w tym roku bardzo
łat... Bardzo niemożliwe
Co za kraj...